Літаратурнае чытанне: падруч. для 4-га кл. агуль-наадукац. устаноў з рус. мовай навучання / Анатоль Клышка. — Мінск: НІА, 2008. — 128 с.: іл.

Страница № 089.

Страницы учебника:

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, «89», 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127

OCR-версия страницы из учебника (текст страницы, которая находится выше):

тата, пацалаваў бабулю ў шчаку, а пасля ў белыя, шчуплыя рукі.

Я падумаў тады, што цяпер мая чарга. А мне трэба было нешта сказаць бабцы. Штосьці важнае і толькі з вока на вока.

Я шапнуў пра гэта ёй на вуха.

Бабуля зразумела. Прашаптала:

— Дазвольце мне на хвіліну застацца з Янкам.

Мама і тата без слова выйшлі.

А я сказаў:

— Бабуля, калісьці я павёў сябе надта брыдка.

Яна паглядзела на мяне вельмі лагодна.

— Я паступіў несумленна. Мама купіла два бананы для цябе, калі ты хварэла. А я тыя бананы з'еў па дарозе. I ўвогуле да цябе не пайшоў... По-тым сказаў маме, што табе яны вельмі спадабаліся. Ніколі пра гэта не забуду.

Я раптам адчуў слёзы ў вачах, і расплакаўся як малы.

Бабуля папрасіла, каб я нахіліўся да яе, абняла мяне і сказала:

— Давай дамовімся, што будзеш памятаць толькі тое, што было добрага між намі. Забудзься пра тыя бананы. Я таксама часам не хочучы магла зрабіць табе прыкрасць...

— Ніколі не было такога, — горача запэўніў я.

— Вось бачыш, ужо не памятаеш. Я таксама ўжо забылася пра гэтыя бананы. Калі мяне не бу-дзе, памятай толькі пра тое, што было між намі добрага, што мы былі патрэбныя адно аднаму... Абя-цай мне.

Страницы учебника: